Απικο
Με Μακριά Καλάμια & Ψάρεμα στις Ρηχοπατιές για Σαργούς, Κακαρέλους, Μελανούρια & Κεφάλους
Χειμώνας. Τα νερά κρύωσαν για τα καλά, και ο ψαράς που συνεχίζει τις εξορμήσεις του στο βράχο και στα κύματα αναγκαστικά θα πρέπει να λάβει τα μέτρα του, προκειμένου να παραμείνει όσο το δυνατόν στεγνότερος. Μία λύση που μπορεί να κρατήσει την υγρασία μακριά είναι η νιτσεράδα πάνω-κάτω, ενώ η δεύτερη είναι να απομακρυνθεί από τη «σκασούρα» (το σημείο που σκάει το κύμα) και να αναζητήσει τα ψάρια λίγο πιο μακριά από την ακτογραμμή, από εκεί δηλαδή που τα αναζητούσε τους καλοκαιρινούς μήνες. Για να το καταφέρει αυτό θα χρησιμοποιήσει μακρύ καλάμι, και θα επιλέξει σημείο με ρηχοπατιές και λιγότερο βρέξιμο.
Όσο τα νερά ήταν ζεστά, ψάχναμε σημεία με κρεμαστά νερά, τα οποία ήταν συνήθως κάβοι με μια μικρή εσοχή που δημιουργούσε τον καλύτερο ψαρότοπο. Το καλάμι μας λίγο μακρύτερο από το βάθος της περιοχής και το ψάρεμά μας καθαρόαιμο απίκο με καρτελάκι στη μύτη του καλαμιού. Η μεγάλη σκασούρα αποτελούσε σύμμαχό μας και το βρέξιμο μέσα στο πρόγραμμα, αλλά δε μας απασχολούσε καθόλου. Αρκεί τα πόδια μας να πάταγαν γερά στο βράχο για να μη μας παρασύρει κάποιο ευμέγεθες κύμα.
Τώρα όμως τα δεδομένα άλλαξαν και αναζητούμε μικρά κολπάκια και ρηχαδιές. Έτσι απομακρυνόμαστε από τη σκασούρα και το βρέξιμο του κύματος, είτε προφυλαγμένοι στο εσωτερικό του κόλπου, είτε ανεβασμένοι σε κάποιο ψηλό βράχο που δε φτάνει το νερό. Το καλάμι μας επιλέγεται με αρκετά μεγάλο μήκος, ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο μακριά από το σκάσιμο, ενώ λόγω του -μικρού- βάθους η αρματωσιά μας θα ψαρευτεί με τη βοήθεια φελλού, αφού η μία-δύο το πολύ οργιές του βάθους μπροστά μας δε μας αφήνουν να ασχοληθούμε με καρτελάκι. Ακόμη κι αν μπορούμε να ψαρέψουμε με το καλάμι μας σηκωμένο πολύ ψηλά, η αρματωσιά μας θα στέκεται κάθετα στη μύτη του καλαμιού και ίσα-ίσα που θα φθάνει στην άκρη του βράχου. Αντιθέτως, με τη βοήθεια του φελλού έχουμε τη δυνατότητα να τη ρίξουμε αρκετά πιο μακριά από τη μύτη του καλαμιού.
Η αφρουδιά αποτελεί απαραίτητη συνθήκη για το ψάρεμά μας, αφού η ύπαρξή της είναι στοιχείο επιτυχίας ακόμα και αν δεν έχει μεγάλη ένταση. Τα ψάρια παραμένουν σχεδόν τα ίδια με το καλοκαίρι, με τα μελανούρια, τους σαργούς και τους κεφάλους να παραμένουν πρώτος μας στόχος, ενώ δε θα λείψουν και οι εκπλήξεις, όπως πχ. μια μεγάλη τσιπούρα ή ένα λαβράκι που έτυχε να τριγυρνά εκεί κοντά.
Αν αποσκοπούμε σε σαργούς και μελανούρια, η αρματωσιά μας είναι συνήθως διπλαράκι, και μόνο όταν διαπιστώσουμε ότι στην ψαρεύτρα μας υπάρχουν μεγάλα κεφαλόπουλα θα πάμε σε σαλαγκιά. Ο φελλός μας έχει έντονο χρωματισμό, με το κόκκινο χρώμα να παραμένει το πιο ξεκούραστο κι εύκολο να στην παρακολούθηση των τσιμπιών. Το σφαιρικό σχήμα βοηθά να μη βουλιάζει με τον κυματισμό δίνοντας λάθος σήματα, και το μέγεθός του είναι συνάρτηση των καιρικών συνθηκών. Το μικρό μέγεθος είναι καλύτερο, αρκεί να μπορούμε να το παρακολουθούμε και να μη βουλιάζει με τον κυματισμό.
Μελανούρια
Το ψάρεμά μας θα εστιαστεί κυρίως σε αυτά. Για μαλάγρα θα χρειαστούμε αρκετό ψωμί, το οποίο θα βρέξουμε σε ένα κουβά. Στη συνέχεια θα το τρίψουμε, και με μια κουτάλα θα μαλαγρώνουμε ανά τακτά διαστήματα την περιοχή. Το ρίξιμο της μαλάγρας πάνω στο βράχο που ξεπλένεται από το νερό, είναι μια αρκετά καλή επιλογή και αποδίδει τα μέγιστα.
Για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε ψωμί, ψωμοτύρι ή αλεύρι και τυρί. Αν έχουμε σαρδέλα, τότε το φιλέτο είναι μια καλή πρόταση, ενώ το ρίξιμο της ραχοκοκαλιάς και του κεφαλιού στο νερό ολοκληρώνει σωστά το πακέτο. Προσοχή στις τσιμπιές που μπορεί να είναι τις περισσότερες φορές απότομες, με βίαιο βούλιαγμα του φελλού, αλλά έχετε τις αισθήσεις σας σε εγρήγορση γιατί υπάρχουν κι αυτές που συνοδεύονται από ανέβασμα του φελλού. Τότε είναι οι στιγμές που το ψάρι αρπάζει το δόλωμα κι ανεβαίνει στον αφρό και ο ψαράς πρέπει να τραβήξει για να το αγκιστρώσει στα σίγουρα.
Σαργοί
Οι χειμερινοί μήνες είναι οι πλέον ιδανικοί για το ψάρεμά τους, ενώ οι ρηχοπατιές που τραβούν αρκετά μέσα σε έκταση προσφέρονται για την αναζήτηση μεγάλων ψαριών. Οι πρωινές ώρες είναι πάντα πιο αποδοτικές και αν μπορούμε να βρισκόμαστε στον τόπο την ώρα που ο ήλιος ανατέλλει, τότε οι πιθανότητες να συναντηθούμε με ένα μεγάλο χαρακωτό είναι αυξημένες.
Η αρματωσιά μας είναι μονάγκιστρη με αγκίστρι μεγάλου μεγέθους, δολωμένη με φιλέτο σαρδέλας ή γάβρου, ή ζυμάρι με αλεύρι και παστό. Εννοείται πως δεν παραλείπουμε να μαλαγρώνουμε στο σκάσιμο του κύματος με μπασμό που περιέχει σαρδέλα, ρίχνοντας αρκετή ποσότητα στην έναρξη του ψαρέματος και τροφοδοτώντας την ψαρεύτρα ανά τακτά διαστήματα στη συνέχεια.
Αν τα νερά είναι λίγο πιο βαθιά και μαζί με τους σαργούς αναζητούμε επίσης κεφάλους, τότε η σαλαγκιά και το ζυμάρι θα αντικαταστήσουν το μονάγκιστρο.
Κακαρέλοι
Κυκλοφορούν μαζί με τους σαργούς κι επισκέπτονται πιο συχνά από ότι αυτοί τα αγκίστριά μας. Γενικά τους πετυχαίνουμε εύκολα και με ήπιες καιρικές συνθήκες, και δεν έχουν πρόβλημα να γευτούν το οποιοδήποτε δόλωμα. Αυτό που χρειάζεται για να τους ξεγελάσουμε είναι μικρότερα σε μέγεθος αγκίστρια ή σαλαγκιά στην αρματωσιά μας.
Αν οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή δε δημιουργούν την απαραίτητη αφρουδιά για τα υπόλοιπα ψάρια, τότε αναζητούμε βαθύτερα σημεία κι επικεντρωνόμαστε στην αναζήτηση των κακαρέλων με λεπτότερα εργαλεία. Το μονάγκιστρο γίνεται διπλάρι, η μεγάλη σαλαγκιά μικρή και το πάχος των παράμαλλων κατεβαίνει σε διάμετρο ακόμη και στα 0,20 χιλιοστά.
Μια καλή επιλογή δολώματος για τους κακαρέλους, είναι οι πεταλίδες και τα σαλιγκαράκια που θα βρούμε στα βραχάκια της περιοχής. Αν δε δείτε αποτελέσματα με τα υπόλοιπα δολώματα που έχετε, κάντε μια δοκιμή και με αυτά.
Κέφαλοι
Το βρεγμένο ψωμί θα τους μαζέψει από τη γύρω περιοχή. Ένα μεγάλο κομμάτι ψωμιού στον αφρό θα μας δείξει την ύπαρξή τους. Μόλις τους εντοπίσουμε, τροποποιούμε την αρματωσιά μας και προσθέτουμε σαλαγκιά μεγάλου μεγέθους (Νο 4-6), με κοντό κορμό και στρογγυλά άγκιστρα. Το ζυμάρι μας γίνεται αρκετά μαλακό και τότε είμαστε 100% έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε.
Αν το ψωμί στην επιφάνεια δείξει κεφάλους, το σίγουρο είναι ότι στη συνέχεια θα κατέβουν και χαμηλότερα για να επισκεφθούν το δόλωμά μας. Οπότε αν τους δούμε κάποια στιγμή στον αφρό, αναμένουμε και την τσιμπιά τους, η οποία έρχεται αρχικά σαν ένα τρεμούλιασμα του φελλού. Όμως δεν καρφώνουμε τότε, αλλά μόνο όταν δούμε συνεχόμενο ανεβοκατέβασμα, γιατί τότε ο κέφαλος είναι γερά αγκιστρωμένος στη σαλαγκιά μας. Γρήγορο ανέβασμα του ψαριού στην επιφάνεια, αποφασιστικό πέταγμα στο βράχο, νέα δόλωση και … έτοιμοι για τον επόμενο!
