Απικο
Εγγλέζικο-Μπολονέζ-Απίκο: Λιανώματα Τρόποι Αποφυγής και Εκμετάλλευσής τους
Όλοι όσοι ασχολούμαστε με τις τεχνικές του εγγλέζικου, του μπολονέζ και του απίκο, γνωρίζουμε πολύ καλά τι θα πει λιανώματα, ιδιαίτερα τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες. Μπαλαδάκια, γοπούλες, σάλπες, τσέρουλες, λιτσάκια, δεν αφήνουν τα δολώματά μας να φτάσουν στο βυθό, εκεί όπου αναζητούμε τα μεγαλύτερα θηράματα. Το δόλωμα κυριολεκτικά εξαφανίζεται, προτού προλάβει να κατέβει, με αποτέλεσμα να φθάνει στο βυθό ένα άδειο αγκίστρι, ή μια άδεια σαλαγκιά. Λογικό τότε είναι, να μην πιάνουμε τίποτα αξιόλογο, αλλά και να απελπιζόμαστε, με αποτέλεσμα να παρατάμε τις προσπάθειές μας, και η εξόρμηση να λήγει άδοξα, όπως και τόσες άλλες καλοκαιρινές εξορμήσεις.
Για να καταφέρει ο ψαράς να έχει αποτελέσματα, πρέπει να βρίσκει λύσεις ανά πάσα στιγμή και περίπτωση λύση. Έτσι, στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε να δούμε κάποιους τρόπους αποφυγής των ενοχλητικών αυτών λιανωμάτων, ή τους τρόπους χρήσης τους προκειμένου να πιάσουμε άλλα, μεγαλύτερα ψάρια.
Τρόποι αποφυγής
- Το μαλάγρωμα, είναι μια διαδικασία ή οποία μαζεύει τα ψάρια της περιοχής, στο σημείο που ψαρεύουμε. Όμως, οι πρώτοι «επισκέπτες» είναι τα μικρόψαρα. Άρα, αν θέλουμε να τα αποφύγουμε, δεν υπάρχει κάτι πιο απλό από το να μη μαλαγρώσουμε. Βέβαια, παρακάμπτοντας το μαλάγρωμα, δε θα μαζέψουμε και τα μεγάλα, αλλά θα έχουμε σχεδόν σίγουρη την ησυχία μας από το μπελά που λέγεται λιάνωμα. Όταν κάποια στιγμή παρουσιαστούν, τότε ή θα κάνουμε ένα διάλειμμα για να δώσουμε χρόνο στο κοπάδι να μετακινηθεί ξανά προς αναζήτηση τροφής, ή θα αλλάξουμε θέση και θα συνεχίσουμε το ψάρεμά μας.
- Τα λιμάνια, οι κλειστοί κόλποι και οι αγκάλες, είναι τα σημεία με τα περισσότερα μικρόψαρα, αφού εκεί βρίσκουν προστασία και ασφάλεια από τους διώκτες τους. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός λιμανιού και σε ανοικτότερα σημεία, τα λιανώματα θα είναι λιγότερα. Έτσι, διαλέγουμε απότομους και κοφτούς κάβους, γνωρίζοντας όμως καλά ότι το ψάρεμα εκεί περιορίζεται μόνο στις ημερήσιες ώρες. Αν επιχειρήσουμε βράδυ, τότε θα πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι και μάλιστα με παρέα.
- Την ημέρα, τα μικρόψαρα κυκλοφορούν πολύ πιο έντονα, ενώ τη νύχτα πιάνουν ρηχαδιές και σημεία με φως και αποφεύγουν να μετακινηθούν. Συνεπώς, αν επιθυμούμε να πιάσουμε κάτι πιο αξιόλογο, θα πρέπει να το επιχειρήσουμε τη νύχτα και όχι τη μέρα. Άλλωστε, ο καιρός αυτήν την εποχή είναι σύμμαχός μας, οπότε μπορούμε να στραφούμε σε νυχτερινά κυρίως ψαρέματα.
- Ακόμη και αν είναι νυχτερινό το ψάρεμά μας, προτιμούμε τις μέρες και ώρες με σκοτάδι, και όχι εκείνες με το φεγγάρι μεσούρανο. Εκτός όμως από το φυσικό καλό είναι να προσέξουμε και το τεχνητό φως, επιλέγοντας σημεία με ελάχιστο φωτισμό και όχι μέρη με άπλετο φως από λάμπες και προβολείς.
- Το δόλωμά μας αναγκαστικά σκληραίνει. Το μαλακό ζυμάρι φεύγει από το μενού μας και είτε σκληραίνεται με τη προσθήκη αλευριού, είτε αλλάζει μορφή. Τα μαλακά σκουλήκια, δίνουν τη θέση τους σε σκληρά, όπως οι μάνες, ενώ οι γαρίδες και τα μύδια, σε καλαμάρια, σουπιές και σαμάρια. Το φιλέτο ψαριού παραγκωνίζεται από τον τάκο, αν οπωσδήποτε θέλουμε να ψαρέψουμε με ψαροδόλι. Ο γάβρος, αποτελεί μια καλή πρόταση και μάλιστα γίνεται ακόμη καλύτερη αν αλατιστεί με χοντρό αλάτι.
- Πολλές φορές, ίσως δεν επαρκεί να επιλέξουμε σκληρό δόλωμα, αλλά και μεγάλη ποσότητα. Πρέπει να τοποθετήσουμε μεγάλο κομμάτι στο αγκίστρι μας, για να προλάβει να κατέβει χαμηλά ένα ικανοποιητικό «απομεινάρι» του, δίνοντας την ευκαιρία και σε κάποιο καλό ψάρι. Το πολλαπλό πέρασμα του δολώματος στο αγκίστρι, πολλές φορές είναι από μόνο του λύση. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αλλαγή στις αρματωσιές μας, καθώς αναγκαστικά εφοδιάζονται με μεγαλύτερα αγκίστρια.
- Το ελαστικό νήμα, είναι μια καλή πρόταση για να μπορέσει το δόλωμά μας να έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Τυλίγοντας με αυτό το δόλωμά μας -ακόμη και τα μαλακά όπως το μύδι και η γαρίδα-, ελπίζουμε να μείνει για αρκετό διάστημα στο νερό.
- Όσο πιο ψηλά ψαρεύουμε, τόσο εντονότερη και η παρουσία των μικρόψαρων. Γι’ αυτό, προσπαθούμε να πάμε σε όσο γίνεται πατωτά ψαρέματα, με το δόλωμά μας να ξαπλώνει στην κυριολεξία στο βυθό. Βέβαια, υπάρχει ο κίνδυνος να σκαλώσει ή να χαθεί μέσα στη μαλούπα, αλλά μερικές αναγνωριστικές ριξιές χωρίς δόλωμα, θα βοηθήσουν να επιλέξουμε καθαρό βυθό και να εκμηδενιστεί κάθε κίνδυνος.
- Όσο πιο γρήγορα πάει το δόλωμά μας στο βυθό, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να μείνει απείρακτο από τα λιανώματα. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερο βάρος, αλλά και μεγαλύτερο φελλό, εφόσον χρησιμοποιούμε φελλό και δεν ψαρεύουμε στο χέρι.
- Το σκόρπιο αρμάτωμα των μολυβιών μας κατά μήκος της αρματωσιάς, δε μας κάνει, και πηγαίνουμε σε μαζεμένο αρμάτωμα, και μάλιστα με την τοποθέτηση μιας τορπίλης αντί πολλών μολυβιών. Η τορπίλη, είναι μολύβι με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και το πλεονέκτημα να κατεβαίνει γρηγορότερα στο βυθό.
Τρόποι εκμετάλλευσής τους
Μέχρι τώρα, είδαμε αρκετούς τρόπους για να αποφύγουμε τα λιανώματα, ή για να καταφέρουμε να μείνει το δόλωμά μας περισσότερη ώρα στο νερό. Σίγουρα, αν τους επιχειρήσουμε, κάτι θα καταφέρουμε, και δε θα γυρίσουμε πίσω άψαροι και εντελώς απογοητευμένοι. Τώρα, αν θέλουμε να επιστρέψουμε με μεγάλο θήραμα, πρέπει να σκεφτούμε το ενδεχόμενο εκμετάλλευσης των λιανωμάτων. Τι σημαίνει αυτό; Αντί να προσπαθούμε να τα διώξουμε όπως περιγράψαμε πιο πάνω, επιχειρούμε να τα μαζέψουμε. Μαζεύοντας τα μικρόψαρα, «καλούμε» και τα διάφορα κυνηγόψαρα-διώκτες τους.
Μαλαγρώνουμε λοιπόν όσο γίνεται πιο απλά την περιοχή, και μάλιστα αφρωτά, ώστε να μαζέψουμε τα λιανώματα στο σημείο που ψαρεύουμε. Με πιο ενισχυμένες αρματωσιές, και δολώνοντας ζωντανό μικρόψαρο σε μεγάλο αγκίστρι, αναζητούμε τους δυνατούς θηρευτές. Λαυράκια, λίτσες, μανάλια, κοκάλια, παλαμίδες, ρίκια, τονάκια, συναγρίδες, γοφάρια, γρήγορα θα επισκεφτούν τα αγκίστριά μας, για να γευτούν ένα στρουμπουλό μπαλαδάκι ή μια παιχνιδιάρα γόπα. Ας είμαστε πανέτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε!