Cover

Συρτη Αφρου

MUNDIAL 2011 – BIG GAME FISHING – 3η Θέση η Εθνική μας

Στις 28 Αυγούστου έως και τις 4 Σεπτεμβρίου 2011 στην γειτονική Ιταλία είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη μεγαλύτερη διοργάνωση για την αθλητική αλιεία. Για να καταλάβουν όμως και κάποιοι φίλοι που δεν γνωρίζουν τι είναι το mundial απλά να αναφέρουμε πως κάθε 5 χρόνια σε μία χώρα διεξάγονται όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα όλων των μορφών της αθλητικής αλιείας.                                                                      

Μία διοργάνωση που συγκέντρωσε το παγκόσμιο ψαρευτικό ενδιαφέρον, αφού συμμετείχαν 55 χώρες, 2600 αθλητές και παράγοντες και αρκετοί δημοσιογράφοι από πολλά μέσα. Όπως καταλαβαίνετε μεγάλο ήταν και το ενδιαφέρον του κόσμου για να παρακολουθήσει ένα τέτοιο γεγονός μιας και μιλάμε για μία μικρή Ολυμπιάδα στον χώρο του ψαρέματος.                                                               

Η χώρα μας συμμετείχε σε αυτό το γεγονός με μία αποστολή που αποτελείτο από 38 συνολικά άτομα και έλαβε μέρος σε 4 μορφές αθλητικής αλιείας.  Την εθνική ομάδα αλιείας Κυπρίνου, των βολών θαλασσίων βαρών, της αλιείας από την ακτή και το Big Game Fishing.              

Εδώ θα ασχοληθούμε με το BIG GAME FISHING που μας έκανε και εθνικά υπερήφανους. Θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε όλα όσα συνέβησαν και που οδήγησαν την Εθνική Ομάδα Ελλάδος Big Game Fishing στην 3η θέση της Παγκόσμιας κατάταξης.                                         

Η Εθνική Ομάδα Ελλάδος αποτελείται από τους Άγγελο Κουρουκαφόπουλο (αρχηγό) Άγγελο Κυριαφίνη και Ζαφείρη Κουρουκαφόπουλο.           

Οι αθλητές μας είχαν προετοιμαστεί πολύ καλά κυρίως από άποψη εξοπλισμού αλλά με πολύ μικρότερη εμπειρία σε σχέση με τον ανταγωνισμό, με το δεδομένο ότι το Big Game Fishing με την τεχνική drifting δεν είναι διαδεδομένο στην χώρα μας. Επιπλέον είναι η πιο ολιγομελής ομάδα, χωρίς ουσιαστική υποστήριξη και χωρίς τα τεχνικά μέσα και τις υποδομές των άλλων ομάδων.                                                       

Θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε το drifting ως ψάρεμα από σκάφος που ξεσέρνει. Η συρτή που ξέρουμε εμείς είναι ψάρεμα από κινούμενο σκάφος. Η συρτή με την τεχνική drifting γίνεται με το σκάφος να παρασύρεται από τον κυματισμό αν επικρατεί σχετική άπνοια. Αν ο κυματισμός είναι μεγαλύτερος τότε χρησιμοποιείται πλωτή άγκυρα και αν ο κυματισμός είναι ισχυρός τότε το σκάφος αγκυροβολεί.                                                           

Οι αθλητές μας ξεκίνησαν την πρώτη μέρα του ψαρέματος χωρίς να πάρουν ούτε ένα τσίμπημα. Δεν το έβαλαν όμως κάτω και τη δεύτερη μέρα κατάφεραν και πήραν ένα ψάρι γύρω στα 70 κιλά, (το οποίο μετρήθηκε σύμφωνα με τους κανονισμούς στην κατηγορία 48-76 κιλά και μέτρησε 48 κιλά σύμφωνα με τον κανονισμό μίνιμουμ βάρους).       

Το σκηνικό άλλαξε ολοκληρωτικά. Τη δεύτερη μέρα, γενικώς, δεν βγήκαν πολλά ψάρια και η Εθνική Ομάδα κατατάχθηκε στην 3η θέση, ανεβάζοντας την χώρα μας, στην 5η θέση της γενικής κατάταξης. Ενθουσιασμός και όνειρα για την τρίτη και τελευταία μέρα όπου πλέον όλα μπορούν να συμβούν.                                          

Σχεδόν καθόλου ύπνος μιας και έπρεπε να ετοιμάσουν τα αλιευτικά τους εργαλεία, να είναι σύμφωνα με τον Διεθνή Κανονισμό… (κυρίως, λιμάρισμα στα αρπάδια των αγκιστριών…)         

Οι Κανονισμοί είναι πολύ αυστηροί. Υπήρχε πλήρης απελευθέρωση των αλιευμάτων τα οποία καταμετρούσαν ως προς το μήκος που μετριόταν με το ψάρι μέσα στη θάλασσα, δίπλα στο σκάφος, με ένα ειδικά χρωματισμένο μέτρο και στη συνέχεια έκοβαν τα παράμαλλα για να γυρίσει το ψάρι στο φυσικό του περιβάλλον.                                           

Τα αλιευτικά εργαλεία συγκεκριμένα, τα αγκίστρια ήταν αυστηρά κυκλικά, με μηδενικό οφσετ και σπασμένα (πολύ καλά τροχισμένα) αρπάδια.

Η τρίτη και τελευταία ημέρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ostia ξεκίνησε με πολύ μεγάλη αγωνία για την Ελληνική ομάδα. Σύμφωνα με τα μέχρι τότε αποτελέσματα και σύμφωνα με τους υπολογισμούς, χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ένα ψάρι έστω και μικρό για να καταλάβουμε θέση στην Παγκόσμια κατάταξη μέσα στην πρώτη πεντάδα.  Το σκάφος της Εθνικής πήγε στο ίδιο σημείο που την προηγούμενη είχε βγάλει το ψάρι.                     

Η τακτική που αποφασίστηκε από τον αρχηγό της ομάδας μας τον Άγγελο Κουρουκαφόπουλο σε συνεργασία με τους συναθλητές του, ήταν απλή και ευφυής. Κατά τις 10 το πρωί η ομάδα πήρε ένα πολύ καλό τσίμπημα στο μοναδικό καλάμι με νήμα, (τα άλλα είχαν πετονιά) το οποίο άρχισε να ξετυλίγεται με μεγάλη ταχύτητα. Αφού κόντευε να αδειάσει η μπομπίνα και το μηχανάκι έβγαζε φωτιές, μετά από περίπου ένα χιλιόμετρο το νήμα κόπηκε! Το ψάρι ήταν τεράστιο! και χάθηκε…                                     

Η απογοήτευση ήταν μεγάλη αλλά η Ελληνική ψυχή δεν το βάζει κάτω. Τα βλέμματα όλων προς τον ουρανό, τα χείλη σφιγμένα μάζευαν κουράγιο.       

Ο καιρός άρχισε να αλλάζει, ο κυματισμός έγινε περίπου 1,50 μέτρο και οι συνθήκες δυσκόλεψαν. Το σκάφος αγκυροβόλησε, σύμφωνα με τον κανονισμό.                                                               

Μόλις 10 λεπτά πριν τελειώσει ο αγώνας η Ελληνική ομάδα παίρνει το δεύτερο καλό τσίμπημα. Η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο.                        

Σύμφωνα με το Διεθνή Κανονισμό η ομάδα μας έπρεπε να παλέψει το ψάρι και να το ανεβάσει (καταμετρήσει) μέσα σε μία ώρα μετά τη λήξη του αγώνα.                                                                       

Ο Άγγελος Κουρουκαφόπουλος βρίσκεται στην πάλη με το ψάρι και οι συναθλητές του στα χρονόμετρα. Το σκάφος της Επιτροπής αγώνα πλέει δίπλα στο σκάφος των αθλητών μας και ενημερώνει δυνατά ανά πέντε λεπτά τον Κυβερνήτη για την ώρα που απομένει μέχρι να τελειώσει οριστικά ο χρόνος της πάλης με το ψάρι. Το ψάρι έχει πάρει 500 μέτρα νήμα (χτύπησε και αυτό, στο ίδιο καλάμι με το νήμα) αλλά είναι μεγάλο και πρέπει να κουραστεί πριν τελειώσει ο χρόνος. Ο Άγγελος παλεύει με το ψάρι αλλά κυρίως παλεύει με τον χρόνο.        

Κάποια στιγμή ο Άγγελος καταλαβαίνει ότι το ψάρι έχει γυρίσει δύο φορές γύρω από την άγκυρα του σκάφους και έχει μπλέξει το νήμα του στο σχοινί της άγκυρας και μάλιστα δύο φορές! Πώς να καταλάβει από ποια μεριά πρέπει να το ξεμπλέξει; Δύσκολο έως ακατόρθωτο… Όχι όμως για την Ελληνική ψυχή, όχι όμως για τον Άγγελο που καταφέρνει και γυρίζει δύο φορές το καλάμι του γύρω από το σχοινί της άγκυρας… πετυχαίνοντας να ξεμπλέξει την πετονιά του. Εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο δύσκολο έως ακατόρθωτο είναι αυτό που πέτυχε ο Άγγελος!  

Το ψάρι ακούραστο να τραβάει από τη μια μεριά, ο Άγγελος να σκύβει κοντά στο σκοινί της άγκυρας από την άλλη μεριά, με 1,5 μέτρο κύμα! Οι συναθλητές του να τον κρατούν να μην βρεθεί στη θάλασσα, με τα χρονόμετρα στο χέρι και τη φωνή από την Επιτροπή αγώνα να φωνάζει τον απομένοντα χρόνο.

Όταν πλέον απομένουν μόλις 10 λεπτά για να λήξει ο χρόνος, ο Άγγελος αποφασίζει και αρχίζει να σφίγγει φρένα … και ότι γίνει!            

Το ψάρι είναι μεγάλο, η κούραση τεράστια και ο κίνδυνος να χαθεί είναι περισσότερο από ορατός, όλοι θεωρούν περισσότερο από βέβαιο ότι το ψάρι θα χαθεί …                                                              

Το ψάρι έρχεται αργά… βασανιστικά αργά…

Ο Ζαφείρης κρατάει το χρονόμετρο και ενημερώνει τον Άγγελο ανά λεπτό,  άκρα ησυχία στο σκάφος… Ο κριτές ενημερώνουν τον Κυβερνήτη ότι απομένουν μόνο πέντε λεπτά…

Έχουν έρθει κοντά στο σκάφος της Ελληνικής Ομάδας και όλα τα σκάφη των Εθνικών Ομάδων που έχουν ήδη τελειώσει τον αγώνα τους και παρακολουθούν τη μεγάλη μάχη του Άγγελου… Όλα τα σκάφη των δημοσιογράφων… αλλά δεν ακούγεται τίποτα, λες και όλοι θέλουν να αφουγκράζονται μόνο την ανάσα της Εθνικής μας Ομάδας…                          

Επιτέλους το ψάρι εμφανίζεται … Ο Ζαφείρης, με φωνή που δεν έμοιαζε δικιά του, φωνάζει του Άγγελου ότι απομένουν 3 μόλις λεπτά… Ο τρίτος της ομάδας Άγγελος Κυριαφίνης πρέπει να ακουμπήσει με το χέρι του το παράμαλλο για να θεωρηθεί μετρήσιμο το ψάρι…                                       

Και το κάνει μόλις οι συναθλητές του φωνάζουν… «απομένουν 2 λεπτά!»

Ο κριτής κατεβάζει τον χάρακα και το μετράει … είναι 1,70 μήκος και υπολογίζεται στα 90 κιλά!  Ο τρίτος της ομάδας Άγγελος Κυριαφίνης κόβει το παράμαλλο και απελευθερώνει το ψάρι μόλις το χρονόμετρο έδειξε 1 λεπτό για την λήξη του χρόνου!                                                

Τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν τις σκηνές… Οι δημοσιογράφοι από όλα τα παραπλέοντα σκάφη χειροκροτούν και φωνάζουν, από το σκάφος της επιτροπής, οι κριτές ουρλιάζουν Viva Grecia!                                                                 

Οι αθλητές μας αγκαλιάζονται με τον Κυβερνήτη τους και χοροπηδάνε και κλαίνε σαν μωρά παιδιά, κοιτάνε μόνο προς στον ουρανό ευχαριστώντας το Θεό της Ελλάδας …Γίνονται ένα κουβάρι, μια ομάδα, μια ψυχή!                                    

Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ γίνονται… αυτό το ψάρι λογικά δεν έπρεπε να έρθει… δεν ήταν δυνατόν να έρθει… ΟΛΟΙ αυτό λένε… και απορούν… πως είναι δυνατόν;                                                                 

Οι Έλληνες αθλητές είναι οι μόνοι που δεν απορούν γιατί αυτοί και μόνο αυτοί, …ξέρουν!                                                                                        

Η Ελληνική ψυχή, η Ελληνική τρέλα, η Ελληνική πίστη, η Ελληνική ικανότητα, το Ελληνικό πάθος, όλα αυτά μαζί λειτούργησαν σε απόλυτη αρμονία και κατάφεραν να ανεβάσουν την χώρα μας στο βάθρο των νικητών… κατάφεραν να κυματίσει η Ελληνική σημαία … κατάφεραν να ακουστεί ο Εθνικός μας Ύμνος, κατάφεραν να κερδίσουν το σεβασμό και το θαυμασμό των πολύπειρων συναθλητών τους από όλο τον κόσμο, κατάφεραν να κάνουν τα μάτια μας να βουρκώσουν!              

Μόνο όταν είδαμε τα πληγιασμένα χέρια τους … μόνο όταν ευτυχήσαμε να ακούσουμε τους αθλητές μας να τραγουδούν δυνατά τον Εθνικό μας Ύμνο, με μάτια υγρά και πρόσωπα υπερήφανα… μόνο τότε καταλάβαμε γιατί κατάφεραν να νικήσουν τα απόλυτα φαβορί του αγώνα, τους έμπειρους συναθλητές τους από όλο τον κόσμο.               

Καταλάβαμε το πολύ απλό, βλέποντας τους μόνο να χαμογελούν αμήχανα και ταπεινά όταν ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι συναθλητές τους δεν σταματούσαν να τους χειροκροτούν και να τους επευφημούν!                                                                              

Είναι πολύ απλά… ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ! ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΑΡΑΔΕΣ!  Τόσο απλά!                                                                              

Θα ήταν τεράστια παράλειψη να μην αναφέρουμε τους ανθρώπους που στήριξαν, ο καθένας με τον τρόπο του, την Εθνική Ομάδα Ελλάδος Big Game Fishing και είναι η ΔΕΗ Α.Ε., ΑΦΟΙ ΚΑΣΑΜΠΑΛΗ, ΤΕΧΝΑΒΑ, ΥΙΟΙ ΒΡΑΧΝΟΥ και ΣΙΜ Α.Ε.                                                                  

Ζητήσαμε από την Έφορο Αλιείας της ΕΟΥΔΑ να μας πει δυο λόγια για τη μεγάλη επιτυχία της Εθνικής Ελλάδος Big Game Fishing αλλά αρνήθηκε ευγενικά τονίζοντας ότι αυτή η νίκη είναι ΜΟΝΟ της ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, είναι μια νίκη δικιά τους.                                                                                    

Ο Αρχηγός της Εθνικής Ομάδας, Άγγελος Κουρουκαφόπουλος, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, θέλησε μόνο να ευχαριστήσει την Ελληνική Ομοσπονδία (ΕΟΥΔΑ), που τους έδωσε τη δυνατότητα της συμμετοχής τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τους χορηγούς για τη στήριξη τους και περισσότερο από όλους τους συναθλητές του για τη συνεργασία.                                                        

ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ, ΜΙΑ ΨΥΧΗ, ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ! Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε… παρά μόνο ένα.                                                            

Αγγελάκο… Ζαφείρη, Άγγελε, σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!