Συρτη Φυλακας
Συρτή Φύλακας: Μεγάλα Μαγιάτικα σε Ναυάγια
Αν κάποιος βυθός είναι ιδιαίτερα δύσκολος στο ψάρεμά του, τότε σίγουρα αυτός είναι τα ναυάγια. Η απότομη διακύμανση του βάθους, οι κοφτερές λαμαρίνες, τα ξάρτια που εξέχουν, τα στρωμένα δίκτυα στο βυθό και τα καλουμέτα από τις λάμπες του γρι γρι που αιωρούνται, είναι αρκετά για να σε διώξουν. Όμως η πληθώρα των ψαριών εκεί, μας ωθεί να επιχειρήσουμε ένα πέρασμα κοντά τους και ότι ήθελε προκύψει.
Πόλος έλξης ψαριών
Το ναυάγιο αποτελεί πόλο έλξης όλων των ψαριών. Των μικρών που θα βρουν καταφύγιο από τους διώκτες τους, των μεγάλων που θα έρθουν να κατοικήσουν μέσα στα κουφάρια του, αλλά και των περαστικών και αρπακτικών ψαριών που θα βρουν μαζεμένη άφθονη τροφή. Όσο πιο «άγριο» είναι αυτό και όσο περισσότερη έκταση καταλαμβάνει, τόσο περισσότερα είναι και τα ψάρια που φιλοξενεί. Αν μάλιστα η γύρω περιοχή είναι λάσπη ή αμμούδα, τότε μιλάμε για μια πραγματική όαση ψαριών. Σαργοί, σηκιοί, σαλούβαρδοι, ροφοί, σφυρίδες, μουγκριά, σμέρνες, βρίσκονται τρυπωμένα στο εσωτερικό του, ενώ μπαινοβγαίνουν μελανούρια, κακαρέλοι, σκαθάρια. Πλήθος μικρόψαρα έχουν σταθμεύσει σε κάποια απάγκια γωνιά, ενώ συναγρίδες, φαγκριά και μεγάλα μαγιάτικα γυροφέρνουν τριγύρω. Σε αυτά τα τελευταία θα επικεντρωθούμε στη συνέχεια.
Η αξία του ζωντανού
Τα μαγιάτικα είναι ψάρια κοπαδιάρικα που ζουν και κινούνται ομαδικά. Όσο είναι μικρά σε μέγεθος, τα κοπάδια αυτά είναι πολυάριθμα. Μεγαλώνοντας, τα κοπάδια τους σκορπίζουν σε μικρότερα κι αν τα μέλη τους ξεπεράσουν τα δέκα κιλά γίνονται ολιγομελή. Τέλος τα πολύ μεγάλα ψάρια (σαράντα κιλά και άνω) κυκλοφορούν δυο-τρία μαζί ή ακόμη και μεμονωμένα.
Τα μικρά ψάρια -μανάλια όπως τα αποκαλούν πολλοί-, δεν έχουν αποκτήσει εμπειρίες και εύκολα πιάνονται σε οποιοδήποτε δόλωμα βρουν μπροστά τους. Δεν εξετάζουν αν αυτό είναι ζωντανό, νωπό ή τεχνητό. Αργότερα. όταν αποκτήσουν εμπειρίες, παύουν να αρπάζουν το καθετί και αρχίζουν να κάνουν επιλογές. Τα τεχνητά πρέπει να είναι ειδικά και οι πλάνοι μας να ταλαντεύονται με προκλητικό ρυθμό.
Όταν μεγαλώσουν αρκετά, τότε εξετάζουν τα πάντα με προσοχή και δύσκολα επιτίθενται στα αγκίστρια του ψαρά αν δεν κουβαλούν κάτι ιδιαίτερα προκλητικό. Όμως το ζωντανό δόλωμα αποτελεί ότι πιο ακαταμάχητο και ερεθιστικό για τα ένστικτα ενός γνήσιου κυνηγού, όπως το μαγιάτικο. Αν μάλιστα κινείται, τότε το κάνει να αφήσει στην άκρη κάθε δισταγμό και αμφιβολία Ο ψαράς που θέλει να δει στα αγκίστριά του ένα μεγάλο μαγιάτικο, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ζωντανό δόλωμα και να το «σερβίρει» στα μαγιάτικα με την τεχνική της συρτής. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος συρτής, είναι το μολύβι φύλακας.
Εξοπλισμός
Ένα καλάμι 20-30 λίμπρες, με ένα μηχανισμό ανάλογο γεμισμένο με νήμα, είναι ο βασικός μας εξοπλισμός. Στη συνέχεια έχουμε τη ζώνη μέσης για να στηρίξουμε το καλάμι μας, το βυθόμετρο για να παρατηρούμε το βάθος και το gps για να βλέπουμε το στίγμα και την πορεία μας.
Αρματωσιά
Επειδή θα απευθυνθούμε σε ιδιαίτερα μεγάλα ψάρια θα χρησιμοποιήσουμε και μεγάλα δολώματα. Άρα μιλάμε για αρματωσιές με τρία αγκίστρια και όχι με δύο, όπως αυτές που απευθύνονται στα περισσότερα άλλα είδη. Μάλιστα, επειδή ο βυθός είναι ιδιαίτερα άγριος, δένουμε τα αγκίστρια μας σε νήμα και όχι πετονιά. Τα δύο τα κάνουμε σταθερά και έχουν μέγεθος 6/0-8/0 και το τρίτο συρόμενο, μεγέθους 5/0-6/0.
Παράμαλλο
Το παράμαλλό μας κατασκευάζεται αρκετά κοντό, για να μπορεί να ακολουθεί το μολύβι σε κοντινή απόσταση. Μέγιστο μήκος τα 10 μέτρα (εκτός κι αν ψαρεύουμε το ναυάγιο περιμετρικά, με λιγότερο έντονο το πρόβλημα σκαλώματος) και πάχος γύρω στα 0,55-0,75 χιλιοστά. Η σύνδεσή του με το νήμα του μηχανισμού πραγματοποιείται με κόμπο και με το νήμα των αγκιστριών μέσω ενός μικρού, αλλά πολύ μεγάλης αντοχής στριφταριού.
Μολύβι
Το μολύβι μας θα είναι πολύ βαρύτερο από ότι αν ψαρεύαμε σε αντίστοιχο βάθος αλλά με ήπιο βυθό. Για να σας δώσουμε μια εικόνα, υπολογίστε μολύβι 500 γραμμαρίων για βάθος 50-60 μέτρων. Αυτό γίνεται για να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο κάθετο κι επομένως να λιγοστέψουμε τα μπερδέματα από λάθη στην πορεία μας. Το μολύβι αυτό, συνδέεται με το νήμα με τη μεσολάβηση ενός άγκιστρου κι ενός μικρού παράμαλλου γύρω στο ένα μέτρο.
Ψάρεμα
Το ψάρεμά μας σε ναυάγια έχει κάποια ιδιαιτερότητα, αν θέλουμε περιορίσουμε τις απώλειες το δυνατόν περισσότερο. Το να τις αποφύγουμε τελείως δεν είναι εφικτό. Ακόμη κι αν χειριστούμε άριστα την πορεία μας, το ψάρι ή ακόμη και τα ρέματα θα μας οδηγήσουν στην απώλεια. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα παρατημένα καλουμέτα, θανάσιμους κίνδυνους σκαλώματος για τις αρματωσιές μας.
Αυτό που προσπαθούμε, είναι να βρίσκεται η αρματωσιά μας όσο γίνεται πιο κάθετη, για να έχουμε πάντα το δόλωμά μας όπου θέλουμε και όχι εκεί που ωθείται από τις υπάρχουσες –καιρικές- συνθήκες (ρέμα, αέρας) ή τις αστοχίες των χειρισμών (κακός υπολογισμός, μεγάλη βόλτα κ.α.). Το μεγάλο μολύβι βοηθά σε αυτό, όπως επίσης βοηθά και το κοντό παράμαλλο. Το νήμα στο μηχανισμό μας μαρτυρά εύκολα κι άμεσα ακόμα και την παραμικρή τσιμπιά, ενώ δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια στο πιασμένο ψάρι. Με το που πιαστεί αυτό κι έχοντας πλήρη εικόνα του βυθού, προσπαθούμε να το οδηγήσουμε σε καθαρό σημείο, με τη μηχανή του σκάφους μας πάντα εν κινήσει. Αν καταφέρουμε και το πραγματοποιήσουμε, τότε από εκεί και πέρα τα πράγματα απλοποιούνται. Τα υπόλοιπα είναι καθαρά θέμα υπομονής και επιμονής.
Νήμα ή πετονιά;
Την ερώτηση αυτή μας απευθύνουν πολλοί φίλοι ψαράδες. Νήμα λοιπόν ή πετονιά; Για να μπορέσουμε να αποφασίσουμε, θα πρέπει να γνωρίσουμε τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα του κάθε υλικού.
Το νήμα όπως όλοι γνωρίζουμε δε διαθέτει καμία ελαστικότητα. Αυτό σημαίνει ότι η τσιμπιά είναι πιο ευδιάκριτη και οι κινήσεις μας μεταδίδονται ακαριαία στο παράμαλλο. Έτσι ένα κάρφωμα γίνεται άμεσα, σε ελάχιστο χρόνο. Από την άλλη το νήμα δεν έχει την ελαστικότητα της πετονιάς και τα λάθη του ψαρά δε συγχωρούνται. Η πετονιά μπορεί να μην έχει τα πλεονεκτήματα του νήματος που προαναφέραμε, όμως συγχωρεί τα λάθη του ψαρά και κουράζει πολύ πιο εύκολα το πιασμένο ψάρι.
Συνήθως, χρησιμοποιούμε την πετονιά σε ιδιαίτερα μεγάλα ψάρια και όταν ο βυθός είναι καθαρός, χωρίς σκαλώματα. Αντίθετα, το νήμα επιστρατεύεται για ψαρέματα σε άγριο βυθό, όπου είναι ιδιαίτερα απαραίτητη η αμεσότητα σε όλες μας τις κινήσεις και το γρήγορο τράβηγμα του ψαριού σε καθαρό σημείο.
Ζωντανό καλαμάρι, το «απόλυτο δόλωμα» για μεγάλα μαγιάτικα
Το ζωντανό καλαμάρι και μάλιστα το μεγάλο σε μέγεθος, αποτελεί ένα από τα καλύτερα δολώματα για μαγιάτικα. Μάλιστα αυτήν την εποχή που τα καλαμάρια έχουν κατακλύσει τις περιοχές μας και τα ψάρια έχουν «εθιστεί» σε αυτά, ένα σωστά δολωμένο καλαμάρι στα αγκίστρια μας αποτελεί «στρατηγικό όπλο».
Τα τρία αγκίστρια σε σειρά, με το ένα συρόμενο και τα δυο σταθερά ή το αντίθετο, αποτελούν την πρώτη μας επιλογή. Το συρόμενο καρφώνεται στην ουρά και το δεύτερο σταθερό στη βάση ενός πλοκαμιού. Το μεσαίο (πρώτο σταθερό), μπορεί να μπει στο σιφόνι του καλαμαριού ή να παραμείνει ελεύθερο, όπως βλέπετε στη φωτογραφία. Η επιλογή των αγκιστριών χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Τα αγκίστρια, πρέπει εκτός από κοφτερά να είναι και ενισχυμένα (βαρέως τύπου), για να μην ανοίγουν στα δυνατά κεφαλώματα των ψαριών.