Casting
Πεταλίδα, Φαραώ & Ψολιάγκος – Τα Εξειδικευμένα Δολώματα για Σαργούς
Ο σαργός είναι ένα ψάρι όπου σε γενικές γραμμές είναι παμφάγο αφού δεν υπάρχει δόλωμα που να μην το τρώει. Όμως αυτές οι καλές ορέξεις είναι όταν επικρατούν ορισμένες καιρικές συνθήκες και σε ορισμένες εποχές του χρόνου. Το υπόλοιπο διάστημα είναι ψάρι εκλεκτικό που για να το δελεάσεις χρειάζεται να του προσφέρεις κάτι το εξαιρετικό για αυτόν. Αυτό το κάτι που μάλιστα είναι αρκετά εξειδικευμένο είναι η πεταλίδα, ο φαραώ και ο ψολιάγκος.
Πεταλίδα
Η πεταλίδα είναι ένα δόλωμα αρκετά παρεξηγημένο από τους ψαράδες που έχουν μάθει η πλειοψηφία στα έτοιμα δολώματα του εμπορίου που δεν θέλουν καθόλου κόπο παρά μόνο χρήμα. Όμως όπως πάνε τα πράγματα μας βλέπω όλους να γυρίζουμε πίσω στα παραδοσιακά δολώματα που ανέξοδα μπορούμε να τα αποκτήσουμε.
Την πεταλίδα θα τη συναντήσουμε σε όλα τα βραχάκια της ακτής. Καλά βεντουζαρισμένη πάνω τους δεν φοβάται κανένα καιρό. Ο ψαράς με ένα μαχαιράκι μυτερό και με αρκετά σκληρή λεπίδα εύκολα θα την ξεκολλήσει από πάνω τους. Καλό θα είναι το μαχαίρι αυτό να μην κλείνει αλλά να είναι σταθερό για να αποφύγουμε τυχόν τραυματισμό μας.
Αφού μαζέψουμε τη ποσότητα που χρειαζόμαστε για το ψάρεμά μας πάμε στο καθαρισμό τους που κι αυτός είναι το ίδιο εύκολος. Με το μαχαιράκι διαχωρίζουμε το κέλυφος από το υπόλοιπο σώμα της που είναι και το δολώσιμο τμήμα. Αυτό που θέλει προσοχή είναι να μην αφαιρέσουμε και κατά λάθος το μαύρο τμήμα στο εσωτερικό της. Είναι αυτό που προσελκύει ιδιαίτερα τους σαργούς και αν αφαιρεθεί δε θα λειτουργεί το ίδιο άριστα με το αν υπήρχε. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι και η ακίδα του αγκιστριού μας στη δόλωση θα πρέπει να βγει σε αυτό το μαλακό σημείο.
Σα δεύτερη προτίμηση από το υπόλοιπο σώμα της πεταλίδας έχουν τα ψάρια στο κεφάλι της. Συνεπώς η ακίδα του αγκιστριού εκτός από το μαύρο τμήμα στο εσωτερικό της πεταλίδας πρέπει να καταλήγει και προς το τμήμα του κεφαλιού και όχι της ουράς. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πιάσουμε και τα ψάρια που θα έρθουν για το μαύρο της τμήμα αλλά και τα ψάρια που θα έρθουν στη συνέχεια για το κεφάλι της.
Στο αγκίστρι περνιέται ή με δυο φορές ή με τρεις. Στην πρώτη περίπτωση η αρχική περασιά είναι στο πίσω μέρος της πεταλίδας από το μαλακό στο σκληρό και η δεύτερη περασιά από το σκληρό στο μαλακό, κοντά στο κεφάλι.
Στη δεύτερη περίπτωση η πρώτη περασιά είναι πίσω από το σκληρό μέρος στο μαλακό. Η δεύτερη από το μαλακό στο σκληρό και η τρίτη από το σκληρό στο μαλακό πάνω στο κεφάλι. Και οι δυο τρόποι καλύπτουν το αγκίστρι και η ακίδα καραδοκεί στο καλύτερο τμήμα του δολώματος.
Ένας εξειδικευμένος τρόπος δόλωσης που απευθύνεται στους μεγάλους σαργούς είναι η δόλωση μαζί με το κέλυφος. Εδώ απλά περνάμε την ακίδα του αγκιστριού μέσα από το ψαχνό της πεταλίδας και την βγάζουμε κοντά στο κεφάλι.
Άλλα σημεία που αξίζει να σημειώσουμε για αυτό το εκλεκτό δόλωμα για σαργούς είναι ότι ψαρεύει καλά και τη μέρα αλλά και το βράδυ. Μάλιστα επειδή το βράδυ φωσφορίζει θεωρείται ένα από τα καλύτερα δολώματα όχι μόνο για το σαργό αλλά και για άλλα ψάρια στα νυχτερινά και μη φωτεινά βράδια.
Το καθάρισμα εκτός από το μαχαιράκι μπορεί να γίνει και με το άδειο κέλυφος μια πεταλίδας.
Στα βραχάκια θα συναντήσουμε δυο είδη πεταλίδας. Αυτήν με το μαύρο κρέας κι αυτήν με το κόκκινο. Και οι δυο ψαρεύουν θαυμάσια. Η μόνη τους διαφορά είναι στη σκληρότητα. Η μαύρη είναι πιο μαλακιά και για αυτό χρησιμοποιείται για ψαρέματα καθετής και η κόκκινη πολύ πιο σκληρή και προτιμείται στα παραγάδια.
Επειδή στα παραγάδια έχουμε αρκετά δολώματα που πρέπει να καθαρίσουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα εφαρμόζουμε το τέχνασμα με το ζεστό νερό. Σε μια μικρή κατσαρολίτσα που βράζει τοποθετούμε για λίγο όλες μας τις πεταλίδες. Αυτές με το που πέσουν μέσα αρχίζουν να αποχωρίζονται από το κέλυφός τους. Έτσι σε ελάχιστο χρόνο έχουμε καθαρισμένες αρκετές για να δολώσουμε όλο το παραγάδι μας.
Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να ανατρέξετε και στο άρθρο: ΠΕΤΑΛΙΔΑ: Το Πρώτο μας Δόλωμα
Φαραώ
Ένα δόλωμα αρκετά ακριβό αφού λίγοι γνωρίζουμε να το βγάζουμε και αναγκαστικά απευθυνόμαστε στα καταστήματα για να το προμηθευτούμε. Αξίζει όμως όλα αυτά τα ευρώ που θα δώσουμε αφού τα ψάρια που θα πάρουμε θα μας ανταμείψουν και με το παραπάνω.
Το μήκος του ξεπερνά πολλές φορές το ένα μέτρο και καταλαβαίνεται ότι με ένα σκουλήκι βγάζετε πολλές δολωσιές. Το κόψιμό του σε δολωσιές ξεκινά πάντα από το τμήμα της ουράς και συνεχίζουμε με όσες δολωσιές χρειαστούμε προς το κεφάλι. Το κεφάλι το αφήνουμε τελευταίο αφού όσο υπάρχει καθιστά το δόλωμα ζωντανό.
Η συντήρησή του, αν δεν το δολώσουμε όλο αλλά κάποιο τμήμα του, είναι μέσα σε ένα μπολάκι με ένα ή δυο δάκτυλα θαλασσινό νερό.
Στο αγκίστρι μας αν είναι μικρό περνιέται ροδελίτσα ενώ αν είναι μεγάλο τότε δολώνεται περαστά όπως τα υπόλοιπα σκουλήκια αφήνοντας στην άκρη ένα μικρό τμήμα να προεξέχει κοντά στο μέρος της ακίδας.
Οι περισσότεροι το χρησιμοποιούν σε νυχτερινή καθετή αφού η σύγκρισή του με τα υπόλοιπα δολώματα στους μεγάλους σαργούς είναι χαρακτηριστική. Αν θελήσουμε να το δολώσουμε και στο παραγάδι μας τότε μπορούμε να το επιχειρήσουμε. Εδώ για να καταφέρουμε να κόψουμε εύκολα τις δολωσιές μας καλό είναι να ρίξουμε πάνω στο σκουλήκι λίγο πριν το τεμαχισμό του λίγο πίτουρο ώστε να φύγουν τα σάλια του και να μπορούμε να το κόψουμε πολύ πιο εύκολα αφού δε θα γλιστρά. Μάλιστα αν θέλουμε για ακόμη καλύτερα μπορούμε να καρφώσουμε το κεφάλι του σε ένα ξύλο με τη βοήθεια μιας πρόκας και στη συνέχεια να τεντώσουμε το σώμα του να μακρύνει και έπειτα να αρχίσει ο τεμαχισμός είτε με ένα κοφτερό μαχαίρι είτε με ένα ψαλιδάκι. Το τράβηγμα του σώματός του από ότι λένε οι ειδικοί έχει σαν αποτέλεσμα και την αύξηση κατά πολύ των δολωσιών μας ενώ το πίτουρο στο σώμα του λειτουργεί σαν ένα είδος μαλαγρώματος της περιοχής όταν το κομμάτι του δολώματος καταλήγει στο νερό.
Ψολιάγκος
Ένα από τα πιο εξειδικευμένα δολώματα που θέλει αρκετή προεργασία μέχρι να φθάσει στην κατάσταση δολώματος. Αυτή η προεργασία είναι που αποτρέπει πολλούς φίλους ψαράδες στο να το χρησιμοποιήσουν.
Όλα τα δολώματα και ιδιαίτερα αυτά του παραγαδιού συνήθως λειτουργούν όταν πέσουν στο νερό. Στη συνέχεια όταν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα παύουν να δουλεύουν και ίσως δουλέψουν και λίγο τη στιγμή που το δόλωμα μετακινείται προς το μέρος του ψαρά (για να το ελέγξει ή στο σήκωμα του παραγαδιού). Εξαίρεση αποτελούν τα ζωντανά δολώματα και ο ψολιάγκος. Τα ζωντανά δολώματα γιατί κινούνται και με την κίνησή τους αυτή προσελκύουν τα ψάρια και ο ψολιάγκος γιατί όσο καιρό και αν μείνει στο νερό δεν καταστρέφεται αλλά παραγουλιάζεται και γίνεται ακόμη ελκυστικότερος.
Τον ψολιάγκο που πολλοί τον ξέρουν και ως αγγούρι της θάλασσας ή ολοθούριο όπως είναι η επιστημονική του ονομασία, θα πρέπει να τον μαζέψουμε μόνοι μας και με ένα κοφτερό μαχαιράκι να τον ανοίξουμε στη μέση και να του αφαιρέσουμε το εσωτερικό του. Στη συνέχεια για να μη μας γλιστρά τον καρφώνουμε σε ένα ξύλο και με τη βοήθεια ενός κουταλιού συλλέγουμε μια πέτσα που βρίσκεται κολλημένη με το υπόλοιπο σκληρό του τμήμα και είναι αυτή που θα χρησιμοποιηθεί για δόλωμα.
Αφού γίνει η αφαίρεση του δολώσιμου τμήματος από όλους τους ψολιάγκους που έχουμε μαζέψει και η συλλογή του έχει ολοκληρωθεί, μεταφέρουμε το δολώσιμο αυτό τμήμα σε ένα μπουγέλο με θαλασσινό νερό. Εκεί ανακατεύουμε το περιεχόμενο με το χέρι μας για να σκληρύνει (όσο περισσότερο το ανακατεύουμε τόσο περισσότερο σκληραίνει) και όταν έχει φθάσει στην επιθυμητή σκληρότητα αδειάζουμε το νερό και είμαστε έτοιμοι.
Κόβουμε το δόλωμα σε δολωσιές κατάλληλες για τα αγκίστρια μας και δολώνουμε κεντητά όπως ακριβώς όταν δολώνουμε σουπιά ή καλαμάρι.
Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να ανατρέξετε και στο άρθρο: Δολώματα: Ψολιάγκος, το Αγγούρι της Θάλασσας
Δόλωμα πολύ ανθεκτικό που δύσκολα τα μικρόψαρα θα το αφαιρέσουν από το αγκίστρι μας. Φωσφορίζει στο σκοτάδι και έχει χαρακτηριστική έντονη οσμή που προσελκύει τα ψάρια και ιδιαίτερα τα μεγάλα ενώ μπορεί και ψαρεύει όση ώρα θέλουμε. Τι άλλο χαρακτηριστικό θα χρειαστούμε ώστε να τοποθετήσουμε το δόλωμα αυτό στα κορυφαία δολώματα μας και να το έχουμε ως πρώτη επιλογή μας στο ψάρεμα για μεγάλους σαργούς;