Συρτη Βυθου
Σφυρίδα: Τρόποι Ψαρέματος
Ένα από τα μεγάλα κι εκλεκτά ψάρια που αναζητεί μετά μανίας ο «δυνατός» ψαράς είναι η σφυρίδα. Το μέγεθός της, η δύναμή της, η εξυπνάδα της αλλά και οι τρόποι ψαρέματός της είναι τέτοια που σου προσφέρουν στιγμές έντονης πάλης και αξέχαστες αναμνήσεις. Το βγάλσιμο στο σκάφος μιας ιδιαίτερα μεγάλης σφυρίδας αποτελεί αλιευτικό κατόρθωμα, δίνει ικανοποίηση στον ψαρά για τις προσπάθειες που έκανε για να έχει αυτό το αποτέλεσμα και ανεβαίνει κλίμακα στην ψαροπαρέα του.
Τόποι
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα συγγενικά μαυρόψαρα που είναι ο ροφός, η στήρα, η πίγκα, ο βλάχος που προτιμούν τον βραχώδη βυθό η σφυρίδα ζει και κινείται στη λάσπη. Ένας μεγάλος βράχος στο πουθενά, μια συστάδα πλακών, μια σχισμή ή μια εσοχή αποτελεί το ορμητήριό της. Έχοντας ένα σχεδόν μόνιμο λημέρι εξορμεί τριγύρω για αναζήτηση τροφής. Ο ψαράς που θέλει να την ψαρέψει θα πρέπει με τη βοήθεια του βυθομέτρου του και με προσεκτική παρατήρηση να ανακαλύψει τέτοια σημεία στη λάσπη για να μπορεί να έχει αρκετές πιθανότητες να τη συναντήσει. Η όχι ιδιαίτερα μεγάλη υψομετρική διαφορά τους δεν τα κάνει εύκολα ορατά στον απλό ψαρά αφού πρέπει να ζουμάρει στο μέγιστο το βυθό στο βυθόμετρο του και να προχωρά με σχέδιο και πλάνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή.
Οι σφυριδότοποι δεν είναι ανάγκη πάντα να βρίσκονται μακριά από το δικό μας ορμητήριο. Κλειστοί κόλποι με λασπουριά προσφέρονται για ψάρεμα σφυρίδας και από ότι γνωρίζουμε σε πολλές πολυψαρεμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένου και του Σαρωνικού, τα ψάρια βρίσκονται έξω από τα λιμάνια.
Συνήθειες
Η σφυρίδα όπως είπαμε έχει το δικό της θαλάμι από όπου πραγματοποιεί τις εξορμήσεις της. Είτε ακίνητη παρατηρώντας τον περίγυρό της είτε κολυμπώντας αργά για να ανακαλύψει τη λεία της. Όταν δει μικρόψαρο, καλαμάρι, χταπόδι ή σουπιά ορμάει σα βολίδα ρουφώντας το με το τεράστιο στόμα της.
Πολλές φορές ενεδρεύει κοντά σε φυκιάδες όπου μαζεύονται κοπαδιαστά οι γόπες, οι τσέρουλες, οι μαρίδες και τα άλλα μικρόψαρα. Περιμένει να σχηματιστούν συμπαγή κοπαδάκια και ορμά να τα καταβροχθίσει μαζικά.
Είναι γενικά λαίμαργο ψάρι και αυτό είναι που εκμεταλλεύεται ο ψαράς. Μάλιστα λίγο προτού νυχτώσει και νωρίς το πρωί την πιάνει μια φρενίτιδα για αναζήτηση τροφής που την κάνει ιδιαίτερα ευάλωτη σε πάσης λογής παγίδες.
Τρόποι ψαρέματος
Επειδή η σφυρίδα είναι ένα μεγάλο κι εκλεκτό ψάρι το πιάσιμο ενός κομματιού αποτελεί επιτυχία για τον κάθε ψαρά. Έτσι ο οποιοσδήποτε τρόπος ψαρέματος χρησιμοποιηθεί αποσκοπεί στο ένα αυτό κομμάτι και διαμορφώνεται κατάλληλα για αυτό. Εξοπλισμός, παράμαλλα, αγκίστρια, δολώματα όλα προσαρμόζονται για σφυρίδα και όχι για τυχαία ψάρια.
Συρτή βυθού
Ο πλέον κλασσικός τρόπος ψαρέματος της σφυρίδας και αυτός που χρησιμοποιείται από την πλειοψηφία των ερασιτεχνών ψαράδων. Όταν λέμε συρτή βυθού εννοούμε την παραδοσιακή συρτή με τα πολλά μολύβια σε τακτά διαστήματα. Με τη βοήθειά της ο ψαράς εξερευνεί μια μεγάλη έκταση βυθού.
Η γνώση του εργαλείου της συρτής που κρατάμε στα χέρια μας σε συνδυασμό τόπου, βυθομέτρου και gps είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν στην επιτυχία.
Τι να προσέξουμε
- Σε καμιά περίπτωση δεν αφήνουμε την καλή ώρα που ο ήλιος δύει να πάει χαμένη. Είναι η ώρα εκείνη που θα εμφανιστούν σφυρίδες από το πουθενά. Πάντα φροντίζουμε την ώρα αυτή να είμαστε ετοιμοπόλεμοι και πάνω στον τόπο το καλό.
- Ψαράκια έντονου χρωματισμού όπως κίτρινα, πράσινα, πορτοκαλί αποδεικνύονται τα πλέον κατάλληλα για ψαρέματα σε μετρίου βάθους και σε βαθιά νερά ενώ χρωματισμοί σκούροι δουλεύουν καλύτερα σε ρηχά νερά.
- Η μεταλλική γλώσσα φαίνεται ότι προσελκύει καλύτερα τα ψάρια και για αυτό καλό είναι τα ψαράκια μας που προορίζονται για ψάρεμα σφυρίδας να φέρουν μεταλλική και όχι πλαστική γλώσσα.
- Τα τεχνητά καλαμαράκια αποδεικνύονται θαυματουργά την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Αν χρησιμοποιούμε άλλα δολώματα τότε όταν πλησιάζει το ηλιοβασίλεμα ας κάνουμε σκάντζα με το καλαμαράκι.
- Η σφυρίδα είναι ψάρι ιδιαίτερα δυνατό και μια απλή σαλαγκιά δεν μπορεί να την κρατήσει. Αν τα δολώματα που χρησιμοποιούμε δεν έχουν ενισχυμένες σαλαγκιές ή βαρέου τύπου ας τις αλλάξουμε με αυτές προτού μας ξεψαρίσει ένα ικανοποιητικού μεγέθους ψάρι.
- Αντί για τεχνητό δόλωμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και νωπό περασμένο σε ειδική αρματωσιά όπως είναι το μπακακάκι για σαφρίδια και γόπες, το σύρμα για τη ζαργάνα και το λούτσο κ.α.
- Το βάθος πλεύσης του δολώματος είναι ένα από τα μυστικά επιτυχίας. Ο καλός συρταδόρος καταφέρνει και διατηρεί το δόλωμά του ένα με δυο μέτρα πάνω από το βυθό. Αυτό προϋποθέτει σίγουρα πείρα κι εμπειρία καθώς και καλή ανάγνωση των ενδείξεων του βυθομέτρου.
- Με το που πιαστεί το ψάρι στο δόλωμά μας δεν κάνουμε κράτει αλλά με κατεύθυνση προς τα ανοικτά προσπαθούμε να το απομακρύνουμε από επικίνδυνα για βράχωμα σημεία. Μέχρι να έρθει το ψάρι κοντά στο σκάφος και το γαντζώσουμε έχουμε το σκάφος πάντα σε κίνηση έστω και πολύ αργά.
Μολύβι φύλακας
Για τους φίλους του καλαμιού ο τρόπος αυτός είναι που θα τους δώσει εύκολα κάποια μεγάλη σφυρίδα. Η δυσκολία εδώ είναι το δόλωμα που πέρα από ζωντανό πρέπει να είναι και μεγάλο. Βλέπετε η σφυρίδα έχει περίεργες ορέξεις και ο ψαράς προκειμένου να τη δελεάσει θα τις ακολουθήσει πιστά.
Μεγάλο καλαμάρι, κεφαλόπουλο, μελανούρι είναι από τα πλέον εύχρηστα δολώματα που πολλές φορές λόγο μεγέθους ίσως χρειαστούν και τρίτο αγκίστρι για να δολωθούν σωστά. Σε περίπτωση ζαργάνας δεν θα πρέπει να παραλείψουμε το σωληνάκι σιλικόνης με το οποίο κλείνουμε το πολύ μυτερό στόμα της.
Τι να προσέξουμε
- Το μεγαλύτερο σε μέγεθος μολύβι από ότι στα υπόλοιπα ψάρια είναι κάτι εύχρηστο εδώ αφού μας βοηθά να ψαρεύουμε όσο γίνεται πιο χαμηλά ενώ συγχρόνως εξερευνούμε μεγαλύτερη έκταση βυθού.
- Η χρησιμοποίηση νήματος στα αγκίστρια μας γλυτώνει από φθορές του παράμαλλου λόγω των πολλών και κοφτερών δοντιών της.
- Το καλάμι μας αρκετά δυνατό και ο μηχανισμός μας επίσης σε καλή κατάσταση γεμισμένος με νήμα, ρυθμισμένος στα φρένα εκεί που απαιτούν οι συνθήκες
- Τα αγκίστρια πέρα από κοφτερά θα πρέπει να είναι και με χοντρό στέλεχος τόσο για να έχουν αντοχές στα δυνατά αρχικά κεφάλια όσο και για να μην ανοίγουν ή σχίζουν το ψάρι.
- Κι εδώ με το που πιαστεί το ψάρι το κοντράρουμε στην αρχή δυνατά ενώ στη συνέχεια αφού το έχουμε ανεβάσει από το βυθό το μαζεύουμε χαλαρά.
- Σε αντίθεση με τη συρτή βυθού που οι σφυρίδες τσιμπούν το σούρουπο εδώ τα περισσότερα ψάρια βγαίνουν νωρίς το πρωί ενώ καταμεσήμερο έχουμε πάρει λίγα ψάρια αλλά πολύ μεγάλα σε μέγεθος.
Jigging – Slow – Inchiku
Για όσους γνωρίζουν σφυριδότοπους ο συγκεκριμένος τρόπος ψαρέματος είναι ο ιδανικός. Χωρίς να χρειάζονται δολώματα φρέσκα και ζωντανά, χωρίς να σέρνουν ώρες ένα σωρό μολύβια, χωρίς να τους τρώει η αναμονή, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα παίρνουν το ψαράκι τους κι επιστρέφουν. Αν δεν υπάρχουν οι τόποι τότε τα πράματα δυσκολεύουν και πηγαίνουμε σε αναζήτησή τους.
Τι να προσέξουμε
- Το τσίμπημα είναι γερό και το κοντράρισμά μας πρέπει να είναι ανάλογο. Σε καμιά περίπτωση δεν αφήνουμε στην αρχή περιθώρια στο ψάρι να βραχώσει. Βέβαια αυτό προϋποθέτει ανάλογο σε σκληρότητα καλάμι και δυνατό μηχανισμό με σωστά ρυθμισμένα τα φρένα του.
- Τα ψάρια είναι πατωτά κι εκεί εντείνονται οι προσπάθειές μας. Μάλιστα για να αρπάξει η σφυρίδα τον πλάνο μας θα πρέπει να περάσει πολύ κοντά της εκτός κι αν την πετύχουμε σε εποχή φρενίτιδας.
- Το φτερό στον πλάνο αποδεικνύεται προσελκυστικό για τις σφυρίδες και για αυτό το χρησιμοποιούμε.
- Έναν τόπο τον ψάχνουμε προσεχτικά και συστηματικά και όχι ρίχνοντας μια ριξιά και φεύγουμε όπως κάνουμε σε άλλα ψάρια.
Χοντρό παραγάδι
Πιο επαγγελματικό εργαλείο που το χρησιμοποιεί και ο ερασιτέχνης με επιτυχία. Εδώ το πρόβλημα είναι η εύρεση φρέσκου δολώματος. Αν αυτό λυθεί και ο καιρός είναι κατάλληλος θα έχουμε ένα ευχάριστο και γιατί όχι και αποτελεσματικό ψάρεμα.
Τι να προσέξουμε
- Μάνα τουλάχιστον 100 και παράμαλλο 70 για να μην φοβόμαστε να τραβήξουμε.
- Αγκίστρια μεγάλα, νούμερο 8, δολωμένα είτε με ψαροδόλι είτε με ασπροδόλι πάντα σε μεγάλα κομμάτια
- Καλάρισμα νύχτα με σκοτάδι και λεβάρισμα μετά από 2-3 ώρες.
- Προτιμούμε το σπαστό σε κομμάτια παραγάδι παρά το ενιαίο και μονοκόμματο. Η κουλούρα απαραίτητη αφού εκεί που υπάρχει πιασμένο ψάρι το παραγάδι συνήθως είναι σκαλωμένο.